Open Map
Close Map
N
Projections and Nav Modes
  • Normal View
  • Fisheye View
  • Architectural View
  • Stereographic View
  • Little Planet View
  • Panini View
Click and Drag / QTVR mode
Deel dit panorama
For Non-Commercial Use Only
This panorama can be embedded into a non-commercial site at no charge. Lees meer
Do you agree to the Terms & Conditions?
For commercial use, neem contact met ons op
Embed this Panorama
BreedteHoogte
For Non-Commercial Use Only
For commercial use, neem contact met ons op
LICENSE MODAL

0 Likes

Azad Art Gallery Nov 2013 Assurbanipal Babilla 03
Tehran
آشور بانیپال بابلا در سال 1323 درتهران متولد شد. در مکتب کالوینیستی کلیسای مشایخی آشوری تهران پرورش یافت. در دانشگاه آمریکایی بیروت در رشته ی فلسفه و علوم دینی و در مدرسه ی الهیات خاور نزدیک  لبنان در رشته ی الهیات تحصیل کرد. اولین تجربیاتش در تئاتر را درکارگاه های تئاتر تجربی بیروت کسب کرد. در سال 1349 با شروع جنگ های داخلی لبنان به تهران بازگشت و نمایش «کلفت ها»ی ژان ژنه را در کلیسای آشوری  اجرا کرد. در همان سال از سوی کلیسا طرد شد، کسوت کشیشی را رها کرد و همکاری اش را با انجمن ایران- آمریکا آغاز کرد.
آشور پس از اجرای چند نمایش، در سال 1352 به دعوت بیژن صفاری همکاری اش را با کارگاه نمایش را آغاز کرد و یکی از چهارگروه این کارگاه به نام «اهرمن» را تشکیل داد. گروه اهرمن تا پیش از انقلاب دوازده نمایش را در محل کارگاه نمایش، تئاتر شهر و جشن هنر شیراز به روی صحنه برد و شش نمایشنامه هم نوشت که اجرا نشد.
آشور بانیپال بابلا در سال 1354 اولین نمایشگاه نقاشی خود را در گالری لیتو برگزار کرد. دومین نمایشگاه او در سال 1355 با نام "یک نقاشی هم چنین یک شعر است" به همراه شش شب اجرا با نام «سه موش کور» در نگارخانه پوپ انجمن ایران- آمریکا برگزار شد. در سال 1356 سومین نمایشگاه  نقاشی و عکس های آشور در نگارخانه شهر در روز دوم نمایش توسط ساواک تعطیل شد.
آشور یک سال پس از انقلاب سال 1357 و تعطیلی کارگاه نمایش، به لس آنجلس آمریکا مهاجرت کرد و به مدت ده سال در دانشگاه کالیفرنیای جنوبی، مرکز تئاتر تجربی دانشگاه نیویورک و دانشگاه بارد به تدریس در رشته ی نمایش و کارگردانی پرداخت. از سال 1366 گروه پورگاتوریواینک (به معنای جوهر برزخ) را با رویکرد اجراهای تجربی تشکیل داد. آشور بانیپال بابلا تا سال 1385 بیست نمایش را عمدتاً در آف برادوی و آف آف برادوی در نیویورک به روی صحنه برد. آشور سه نمایشنامه هم نوشت که هرگز آن ها را بر روی صحنه اجرا نکرد و پنج نمایشنامه را از نویسندگان دیگر از جمله شیرین نشاط، یوکیو میشیما و برتولت برشت کارگردانی کرد. داستان "محبوبه و آل" از رضا دانشور را هم به زبان انگلیسی ترجمه کرد و رمان جنایی "زنان ثروتمند باید بمیرند" را نیمه کاره رها کرد.
آشور در سال های پس از مهاجرت در کنار نویسندگی و کارگردانی نمایش به نقاشی، مجسمه سازی و طراحی صحنه و پوستر نمایش هایش می پرداخت. در سال 1384 جایزه ی هلمن – همت  که هر ساله به نویسندگانی اهدا می شود که به دلایل سیاسی ناچار به مهاجرت شده اند، به آشوربانی پال بابلا تعلق گرفت.
یازدهم فروردین 1390 آشور بانی پال بر اثرمشکلات قلبی و تنفسی پس از تحمل شش سال بیماری در سن شصت و هفت سالگی در بیمارستانی در نیویورک درگذشت. در بهمن ماه سال1390 نمایشگاه و مراسم بزرگداشتی توسط مرکز مطالعات ایران در دانشگاه نیویورک برگزار شد.
این نمایشگاه گردآوری گردیده است با آریا کسایی و علی بختیاری
طراحی گردیده با محیا کتابچی
متن از داریوش کیارس
پروژه های استودید گارگاه

View More »

More About Tehran

Overview and HistoryTehran is the capital of Iran and the largest city in the Middle East, with a population of fifteen million people living under the peaks of the Alborz mountain range.Although archaeological evidence places human activity around Tehran back into the years 6000BC, the city was not mentioned in any writings until much later, in the thirteenth century. It's a relatively new city by Iranian standards.But Tehran was a well-known village in the ninth century. It grew rapidly when its neighboring city, Rhages, was destroyed by Mongolian raiders. Many people fled to Tehran.In the seventeenth century Tehran became home to the rulers of the Safavid Dynasty. This is the period when the wall around the city was first constructed. Tehran became the capital of Iran in 1795 and amazingly fast growth followed over the next two hundred years.The recent history of Tehran saw construction of apartment complexes and wide avenues in place of the old Persian gardens, to the detriment of the city's cultural history.The city at present is laid out in two general parts. Northern Tehran is more cosmopolitan and expensive, southern Tehran is cheaper and gets the name "downtown."Getting ThereMehrabad airport is the original one which is currently in the process of being replaced by Imam Khomeini International Airport. The new one is farther away from the city but it now receives all the international traffic, so allow an extra hour to get there or back.TransportationTehran driving can be a wild free-for-all like some South American cities, so get ready for shared taxis, confusing bus routes and a brand new shiny metro system to make it all better. To be fair, there is a great highway system here.The metro has four lines, tickets cost 2000IR, and they have segregated cars. The women-only carriages are the last two at the end, FYI.Taxis come in two flavors, shared and private. Private taxis are more expensive but easier to manage for the visiting traveler. Tehran has a mean rush hour starting at seven AM and lasting until 8PM in its evening version. Solution? Motorcycle taxis! They cut through the traffic and any spare nerves you might have left.People and CultureMore than sixty percent of Tehranis were born outside of the city, making it as ethnically and linguistically diverse as the country itself. Tehran is the most secular and liberal city in Iran and as such it attracts students from all over the country.Things to do, RecommendationsTake the metro to the Tehran Bazaar at the stop "Panzda Gordad". There you can find anything and everything -- shoes, clothes, food, gold, machines and more. Just for the sight of it alone you should take a trip there.If you like being outside, go to Darband and drink tea in a traditional setting. Tehranis love a good picnic and there are plenty of parks to enjoy. Try Mellat park on a friday (fridays are public holidays), or maybe Park Daneshjou, Saaii or Jamshidieh.Remember to go upstairs and have a look around, always always always! The Azadi Tower should fit the bill; it was constructed to commemorate the 2500th anniversary of the Persian Empire.Tehran is also full of museums such as:the Contemporary Art Museumthe Abghine Musuem (glass works)the 19th century Golestan Royal Palace museumthe museum of carpets (!!!)Reza Abbasi Museum of extraordinary miniaturesand most stunning of all,the Crown Jewels Museum which holds the largest pink diamond in the world and many other jaw-dropping jewels.Text by Steve Smith.


It looks like you’re creating an order.
If you have any questions before you checkout, just let us know at [email protected] and we’ll get right back to you.