0 Likes
من سری کار نیستم و اسم گذاری صرفا برای اینست که هربار یکی از دغدغه های فکریم را مطرح کنم . اگر اسامی نمایشگاههای مرا عوض - بدل کنید هیچ اتفاقی نمی افتد ....
قهرمانهای قصه ها و نقاشیهای من همگی فیلسوفند ولی مکتب زده و فلسفه زده نیستند . یعنی هیچ مکتب و فلسفه ای مغزشان را قاطی پاطی نکرده . اما سوال اینست که آیا مگر ممکن است که هیچ حیوانی در مسیر تکامل و متمدن شدن دچار قضیه های مختلف نشود ؟ حیوان ناگزیر است که از قضیه های مختلف عبور کند تا به تکامل برسد ولی آیا عمر و امکانات کره زمین آنقدر هست که حتی یک نوع از حیوان در آن به تکامل و صلح برسد ؟...
من به این دلخوشم که شاید موجودات - حتی موجودات بدکار - پس از مرگ به آگاهی خاصی برسند . بنابراین با توجه به این فرض می توان اینگونه نتیجه گرفت که حتی تموچین هم به نوعی آگاهی رسیده !
گرچه در آنجا معیار زمان با اینجا فرق می کند اما شاید بدکاران به گونه ای به میزان آه موجودات ستم دیده کفاره پس بدهند - هر چند که به آگاهی نسبی هم رسیده باشند . یکطرف قضیه هم اینست که شاید آنان مثل نقاطی بی ارزش و ناآگاه در دالانهای پوچ و بی انتهای ذهن و تنهایی خود گم و حیران شوند و وحشتی وصف ناپذیر بر وجودشان مستولی گردد. که این وحشت از سوخته شدن در آتش ناگوارتر باشد - شاید آنان به نوعی اسکیزوفرنی ناجور مبتلا شوند و در دنیای زشت درون خود اسیر و سرگردان گردند .
دلخوشی من جهان های موازیی هستند که در آنجا نقاشیها و هنر به وقوع می پیوندد . نمی توانم چگونگی زیستن و بودن در نقاشی را توضیح بدهم . اما آنرا بارها در خواب تجربه کرده ام . همواره از خود می پرسیدم که مگر می شود در فضای دو بعدی نقاشی زندگی کرد ؟ تا اینکه در سال 1383 هجری شمسی در خوابی که دیدم جواب خود را گرفتم ( شد ) .و دریافتم که فضای نقاشی دوبعدی نیست؛ بلکه.... بعدیست . در این قضیه مدیون بسیاری از هنرمندان مخصوصا کلیمت هستم .
در خوابها، بهشتی بس زیبا و شکوهمند و جهنمی بس هذیان آلود و ترسناک را تجربه کرده ام .... بهشت هایی که دیده ام از نقاشیها و فیلم ها برترند و جهنم خوابهایم به گونه ای هستند که وقتی از خواب می پرم فکر می کنم که در بهشت هستم .
شاید آثار هنری تعریف و تفسیری از جهان های دیگر را به ما نشان میدهند .
براستی چه چیزی هنرمند را ناخودآگاه به انتزاع سوق می دهد . شاید نوع و جوهره خلقتش و شاید می خواهد معنویت را جسمیت ببخشد و یا برای امور مادی تجلی معنایی بیابد و جالب اینجاست که دیگرانی هم هستند که با این انتزاع ارتباط برقرار کنند ( یعنی اینطور نیست که هنرمند صرفا برای مد و مدرن بودن و مدرن شدن به انتزاع گرایش داشته باشد) لازم به ذکر است که ما نباید تمام خوابها و کابوسهایمان را جدی بگیریم و اسیرشان شویم .
من هالورد لوید را خیلی دوست دارم چون نظم در بی نظمی ، راستی ، شادی ، شیطنتی غیر شیطانی ، تحقق اراده ، عشق و اشتیاق را به جهان می نمایاند .
-The Adventures of Ardeshir and Cinderella (The two mentioned characters are imaginary)
- The heroes in my paintings and stories all are philosophers who have no school. In other word, their minds are totally clean of any philosophical experience.
- I feel satisfied with the hypothesis that says: wicked creatures will get the specific knowledge in their post-death time. According to this, I guess characters like Timur has also got it.
- My passion is painting; it means such a parallel world to me. It’s so difficult to explain how the one can live and exist in a painting, but in my dreams I see that over and over again. I always was wondering how someone can live in a two dimensional painting! And found it once in a dream that goes back to 2004. There were beautiful heavens and delirious hells, but to me, it was just heavens.
-what is indeed that leads the artist to abstraction? No idea! The reason for an artist may just be something like being or getting modern.
-I really like Harold Lloyd, because he represents order in disorder, honesty, happiness, innocent wickedness, triumph of the will, love and passion.
Arsia Moghaddam
نمایشگاه آثار " ارسیا مقدم " با عنوان " اردشیر و سیندرلا " اردیبهشت 1396 گالری هما
...
Overview and HistoryTehran is the capital of Iran and the largest city in the Middle East, with a population of fifteen million people living under the peaks of the Alborz mountain range.Although archaeological evidence places human activity around Tehran back into the years 6000BC, the city was not mentioned in any writings until much later, in the thirteenth century. It's a relatively new city by Iranian standards.But Tehran was a well-known village in the ninth century. It grew rapidly when its neighboring city, Rhages, was destroyed by Mongolian raiders. Many people fled to Tehran.In the seventeenth century Tehran became home to the rulers of the Safavid Dynasty. This is the period when the wall around the city was first constructed. Tehran became the capital of Iran in 1795 and amazingly fast growth followed over the next two hundred years.The recent history of Tehran saw construction of apartment complexes and wide avenues in place of the old Persian gardens, to the detriment of the city's cultural history.The city at present is laid out in two general parts. Northern Tehran is more cosmopolitan and expensive, southern Tehran is cheaper and gets the name "downtown."Getting ThereMehrabad airport is the original one which is currently in the process of being replaced by Imam Khomeini International Airport. The new one is farther away from the city but it now receives all the international traffic, so allow an extra hour to get there or back.TransportationTehran driving can be a wild free-for-all like some South American cities, so get ready for shared taxis, confusing bus routes and a brand new shiny metro system to make it all better. To be fair, there is a great highway system here.The metro has four lines, tickets cost 2000IR, and they have segregated cars. The women-only carriages are the last two at the end, FYI.Taxis come in two flavors, shared and private. Private taxis are more expensive but easier to manage for the visiting traveler. Tehran has a mean rush hour starting at seven AM and lasting until 8PM in its evening version. Solution? Motorcycle taxis! They cut through the traffic and any spare nerves you might have left.People and CultureMore than sixty percent of Tehranis were born outside of the city, making it as ethnically and linguistically diverse as the country itself. Tehran is the most secular and liberal city in Iran and as such it attracts students from all over the country.Things to do, RecommendationsTake the metro to the Tehran Bazaar at the stop "Panzda Gordad". There you can find anything and everything -- shoes, clothes, food, gold, machines and more. Just for the sight of it alone you should take a trip there.If you like being outside, go to Darband and drink tea in a traditional setting. Tehranis love a good picnic and there are plenty of parks to enjoy. Try Mellat park on a friday (fridays are public holidays), or maybe Park Daneshjou, Saaii or Jamshidieh.Remember to go upstairs and have a look around, always always always! The Azadi Tower should fit the bill; it was constructed to commemorate the 2500th anniversary of the Persian Empire.Tehran is also full of museums such as:the Contemporary Art Museumthe Abghine Musuem (glass works)the 19th century Golestan Royal Palace museumthe museum of carpets (!!!)Reza Abbasi Museum of extraordinary miniaturesand most stunning of all,the Crown Jewels Museum which holds the largest pink diamond in the world and many other jaw-dropping jewels.Text by Steve Smith.
