0 Likes
آنسوی پشت‌ها
عکس‌های سیامک دل‌زنده، گالری گلستان، 24 بهمن 1393
این مجموعه حاصل پرسشی است از دل تاریخ هنر: در تابلوی زاری بر جسد مسیح اثر جوتو، ، پیکر بی‌جان مسیح از صلیب به زیر آورده شده و حلقه‌ای از یاران و نزدیکانش بر گرد آن زاری می‌کنند. برخی از اینان با هاله مشخص شده‌اند و برخی دیگر با توجه به روایت موجود قابل شناسایی هستند. مردم عادی که به تماشا آمده‌اند توسط دو تن از نزدیکان از صحنه دور نگه داشته شده‌اند. همه پیکره‌ها درون نظم تمثیلی و روایی تصویر شده‌اند، مگر دو پیکر در جلو و پایین نقاشی که جسد مسیح را لمس می‌کنند و از پشت تصویر شده‌اند. تحلیل‌های موجود از این نقاشی جوتو عمدتاً بر کاربرد تصویری این دو پیکره برای ایجاد حس ژرف‌نمایی و تحکیم ترکیب‌بندی تأکید دارند.
برای من اما، هیبت پر رمز و راز این دو همچنان یک مسأله باقی می‌ماند. چگونه است که هنرمند در حالیکه تک تک پیکرها را با روایات مذهبی منطبق کرده و هویت هرکدام که پیرامون مسیح را گرفته‌اند قابل شناسایی تصویر کرده مگر این دو را؟ این دو کیستند که تا این حد نزدیک به مسیح بوده و پیکر بی‌جان این پیامبر را لمس می‌کنند اما در عین‌حال هویتشان از پشت‌سر قابل شناسایی نیست؛ نه هاله‌ای دارند و نه هیبت فرشتگان را.
از اینجا بود که سعی کردم به ظرفیت تصویری پیکرها از پشت‌سر بیشتر دقت کنم؛ آنها را از زمینه جدا کنم و به تنهایی در کنار هم بگذارم تا ببینم در فراسوی پشت‌هایشان چه می‌بینم و چگونه می‌توانم وزن زیباشناسانه‌ی آنها را درون قاب تصویر ببرم.
سیامک دل‌زنده، بهمن 93
زندگي‌نامه
سيامك دل‌زنده، متولد 1352 تهران؛ عكاس و منتقد هنري؛ فارغ التحصيل رشته‌هاي عكاسي و تاريخ هنر از دانشكده‌ي هنرهاي زيباي دانشگاه كنكوردياي كاناداست. سابقه‌ي حضور در چندين جشنواره‌ي هنري و نمايشگاه‌هاي گروهي و انفرادي در شهرهاي مونترآل و تورونتو را دركارنامه‌ي هنري خود دارد. از سال 1388 تا امروز، در چندین مجله و کتاب، نقدها و مقاله‌هاي تحليلي درباره‌ي هنرتجسمي منتشر كرده است.
در سال 1391 آثار عكاسي خود را در قالب چیدمان و تک‌عکس در گالري‌های سين و ایگرگ در تهران به نمايش گذاشت. همچنين از سال 1391 به عنوان پژوهشگر و مشاور كارگردان به همراه اميرحسين بهبهاني مشغول به ساخت مجموعه‌ي مستند « سه‌دهه هنر نوگراي ايران» بوده است. در حال حاضر سرگرم نگارش کتابی با سرفصل‌هایی تحلیلی درباره هنر تجسمی ایران است.
گالری گلستان در بهمن 1393 نمایشگاهی از عکس‌های او را به تماشا گذاشته است.
1352، تولد، تهران
1379، ثبت نام از کسانی که سوار کشتی نشده‌اند، مجموعه داستان، همراه با نويسندگان ديگر، نشر کلاغ، تهران
1382، کوچه بابل، مجموعه داستان، همراه با نويسندگان ديگر، نشر آرويج، تهران
1383 (2005)، شرکت در جشنواره هنری ARTMATTERS ، چيدمان عکس،مونترال، کانادا
1384 (2005)، Dans Leurs Dos، نمايشگاه انفرادی عکس، گالری π ، مونترال، کانادا
1385 (2006)، شركت در جشنواره هنري UNDER THE AZURE DOME، تورونتو، کانادا
1386ـ1387 (2007ـ2008)، چيدمان سقاخانه، ساختمان دانشگاه کنکورديا، مونترال، کانادا
1388 تا امروز، انتشار بيش از 15 مقاله و نقد هنري در نشريات تخصصي هنر، تهران
1390، گلدان مينگ، داستان بلند، نشر هم‌آواز، تهران
1391، نَردِ خاطره‌ها؛ انعكاس‌هاي اين‌هماني، نمايشگاه انفرادي عكس و چيدمان، گالري سين، تهران
1393، آنسوی پشت‌ها: نگاهی دوباره، نمایشگاه عکس، گالری گلستان، تهران
Biography
Siamak Delzendeh was born and raised in Tehran. Initiated his arts career in experimenting with writing and publishing short stories. Later he moved to Montreal and studied Photography and Art History at Concordia University. He had his first solo photo exhibition, Dans Leurs Dos, in that city. He also participated in some group exhibitions and art festivals such as ARTMATTERS in Montreal and Under the Azure Dome at Harbourfront Centre in Toronto. The Saghaa-khaaneh installation initially planned as part of a larger project to challenge the security of Concordia University, surprisingly remained ther for over six month at Concordia fine arts school hallway. After returning home in 2009, Delzendeh has published several critiques and articles on visual arts in Tehran. He also exhibited photo installations and other works at Siin, Y and Golestan art galleries.
He is currently envolved in making a documentary series on visual arts, as well as writing a book including analytical topics on Iranian visual arts.
Born in 1974, Tehran
2001-2003 published some of his short stories in two books with other writers
2004-2011 studied Art History and Photography at Concordia University, Montreal
2005 ARTMATTERS Festival, Montreal, Canada
2005 Dans Leurs Dos, Solo Photography Exhibition, Gallery Café π
2006 Under the Azure Dome Art Festival, Harbourfront Centre, Toronto
2007-2008 Saghaa-khaaneh Interactive Installation, Montreal
2009-2015 published over 15 articles and critiques on visual arts
2011 GoldAn-e Ming (A Ming Vase), novel, Hamaavaz Publications, Tehran
2012 Backgammon of Memory; Reflections on my Reflections, solo Photography Exhibition, Siin Gallery, Terhan
2013 A Second Author, photography, Group Exhibition, Y Art Gallery, Tehran
2015 A New Regard: Beyond the Backs, photography, Golestan Gallery, Tehran
نمایشگاه آثار " سیامک دل زنده " بهمن 1393 گالری گلستان
http://www.artin360.com/
...
Overview and HistoryTehran is the capital of Iran and the largest city in the Middle East, with a population of fifteen million people living under the peaks of the Alborz mountain range.Although archaeological evidence places human activity around Tehran back into the years 6000BC, the city was not mentioned in any writings until much later, in the thirteenth century. It's a relatively new city by Iranian standards.But Tehran was a well-known village in the ninth century. It grew rapidly when its neighboring city, Rhages, was destroyed by Mongolian raiders. Many people fled to Tehran.In the seventeenth century Tehran became home to the rulers of the Safavid Dynasty. This is the period when the wall around the city was first constructed. Tehran became the capital of Iran in 1795 and amazingly fast growth followed over the next two hundred years.The recent history of Tehran saw construction of apartment complexes and wide avenues in place of the old Persian gardens, to the detriment of the city's cultural history.The city at present is laid out in two general parts. Northern Tehran is more cosmopolitan and expensive, southern Tehran is cheaper and gets the name "downtown."Getting ThereMehrabad airport is the original one which is currently in the process of being replaced by Imam Khomeini International Airport. The new one is farther away from the city but it now receives all the international traffic, so allow an extra hour to get there or back.TransportationTehran driving can be a wild free-for-all like some South American cities, so get ready for shared taxis, confusing bus routes and a brand new shiny metro system to make it all better. To be fair, there is a great highway system here.The metro has four lines, tickets cost 2000IR, and they have segregated cars. The women-only carriages are the last two at the end, FYI.Taxis come in two flavors, shared and private. Private taxis are more expensive but easier to manage for the visiting traveler. Tehran has a mean rush hour starting at seven AM and lasting until 8PM in its evening version. Solution? Motorcycle taxis! They cut through the traffic and any spare nerves you might have left.People and CultureMore than sixty percent of Tehranis were born outside of the city, making it as ethnically and linguistically diverse as the country itself. Tehran is the most secular and liberal city in Iran and as such it attracts students from all over the country.Things to do, RecommendationsTake the metro to the Tehran Bazaar at the stop "Panzda Gordad". There you can find anything and everything -- shoes, clothes, food, gold, machines and more. Just for the sight of it alone you should take a trip there.If you like being outside, go to Darband and drink tea in a traditional setting. Tehranis love a good picnic and there are plenty of parks to enjoy. Try Mellat park on a friday (fridays are public holidays), or maybe Park Daneshjou, Saaii or Jamshidieh.Remember to go upstairs and have a look around, always always always! The Azadi Tower should fit the bill; it was constructed to commemorate the 2500th anniversary of the Persian Empire.Tehran is also full of museums such as:the Contemporary Art Museumthe Abghine Musuem (glass works)the 19th century Golestan Royal Palace museumthe museum of carpets (!!!)Reza Abbasi Museum of extraordinary miniaturesand most stunning of all,the Crown Jewels Museum which holds the largest pink diamond in the world and many other jaw-dropping jewels.Text by Steve Smith.
