Open Map
Close Map
N
Projections and Nav Modes
  • Normal View
  • Fisheye View
  • Architectural View
  • Stereographic View
  • Little Planet View
  • Panini View
Click and Drag / QTVR mode
Share this panorama
For Non-Commercial Use Only
This panorama can be embedded into a non-commercial site at no charge. Číst dál...
Do you agree to the Terms & Conditions?
For commercial use, contact us
Embed this Panorama
WidthHeight
For Non-Commercial Use Only
For commercial use, contact us
LICENSE MODAL

0 Likes

Henna Art Gallery Feb 2013 Fereydoon Omidi 04
Tehran

 

تر- دید

در اینجا با نقاش پرسپکتیویستى روبرو هستیم که مي خواهد از زوایای مختلف به زیبایی نگاه کند.

به انواع زیبایی توجه دارد و از همه ی سلیقه هاى اجرایى استقبال می کند. کارگاهش شبیه آزمایشگاهی است پر از تجربه های مختلف تكنیكى كه دائماً آن ها را گسترش مى دهد.

این کارها نشان می دهند که هنرمند علاوه بر نمایش حالات درونى اش، در هر کاری در جستجوی مودها لحظه ای همان کار است و وقتی مود تازه ای را کشف می کند، برای شناخت بهتر آن، آزمایش های مختلفى  را بر روی آن انجام می دهد تا شكل های تازه اى را کشف کند.

او گرایش زیادی به اتفاق دارد و نتیجه ی کارهایش تا لحظه ی آخر قابل پیش بینی نیست. «اتفاق» همان چیزی است که به او انگیزه می دهد. فریدون به تکنیک و روش کار توجه خاصی دارد، چرا که یک نقاش عملگرا است.

او پایبند به اصول خوشنویسی نیست، بلکه متکی به ارائه ی جدید آن است.

بافت در کارهای او همان چیزی است که نقاشی های او را از اول تا به امروز به هم وصل می کند. حتی در زمانی که از فیگور استفاده می کرد، بافت ها بر فضای کارش حاکم بودند و فیگورها خود را به بیننده تحمیل نمی کردند؛ همچنان که خط در نقاشی های این سال های او خود را به بیننده تحمیل نمی کند.

توجه او به خط، فقط به خاطر نحوه ی خوشنویسی آن نیست، بلکه بیشتر به خاطر فضایی است که خط ایجاد می کند. یعنی به فضاهای منفی همان اندازه اهمیت می دهد که به فرم های اصلی آن. این فضا برای او زمینه ی مساعدی است تا از توانایی های فنی و اجرایی خود برای رسیدن به تجربه ها و مودهای تازه استفاده کند.

فریدون امیدی از تشخص و والایی خط بهره نمی برد، درعوض ارزش های عمومی تری را در فضای خط ایجاد می کند که قابل لمس تر اند و به زندگی امروزی نزدیک تر. حروف در اینجا در حکم ریتم و آکورد دلنوازی هستند که در کارها جریان دارند.

بافت ها و لایه های رنگی در ریتم حروف پارازیت می اندازند و برخی از قسمت ها را تخریب می کنند و بیننده باید با حافظه ی بصری خود آنها را بازسازی کند. سطوح مختلف در چشم ما مدام عقب می روند و جلو می آیند و جای آنها در عمق عوض می شود و به این صورت دید ما را دچار تردید و دوگانگی در سطح و بعد می کنند.

این بازی ها و بازسازی ها سرگرم کننده اند و بیننده را رها نمی کنند.

در کارهای او، در یک ساختار ثابت، دائم اتفاقات تازه ای می افتد و انرژی های جدیدی آزاد می شود که

چشم ما را به یک بازی عجیب و حتی جادویی دعوت می کند. ما با فضاهای نامتعارفی روبرو هستیم که

حروف در آن تأویل دیگری پیدا می کنند. ریتم شاد و سربه هوای عمودی به هیچ وجه، نظم ریتم افقی را جدی 

نمی گیرد و مثل این است که یک وقار ذاتی، دستخوش ماجراجویی شده است.

جرم رنگ، تلألو رنگ ها و تأثیر آنها بر روی همدیگر، تجربه ی امپرسیونیستی رنگ ها را یادآوری می کند.

عدم وضوح در اجرای خط، باعث ایجاد شک و ابهام در دید می شود و در این فضای تردید، بیننده به قطعیت کامل نمی رسد. عدم قطعیت باعث ایجاد یک حالت وهم انگیز می شود که ذهن بیننده را مسحور خود می کند و در مسیر حرکت ریتم، با چشم همراه می شود، مسیری که سرگرم کننده، شوق انگیز و هیجان آور است.

فرشید شهیدی

 

نمایشگاه " فریدون امیدی " بهمن و اسفند 1391 گالری حنا  http://www.artin360.com/Henna.htm

More About Tehran

Overview and HistoryTehran is the capital of Iran and the largest city in the Middle East, with a population of fifteen million people living under the peaks of the Alborz mountain range.Although archaeological evidence places human activity around Tehran back into the years 6000BC, the city was not mentioned in any writings until much later, in the thirteenth century. It's a relatively new city by Iranian standards.But Tehran was a well-known village in the ninth century. It grew rapidly when its neighboring city, Rhages, was destroyed by Mongolian raiders. Many people fled to Tehran.In the seventeenth century Tehran became home to the rulers of the Safavid Dynasty. This is the period when the wall around the city was first constructed. Tehran became the capital of Iran in 1795 and amazingly fast growth followed over the next two hundred years.The recent history of Tehran saw construction of apartment complexes and wide avenues in place of the old Persian gardens, to the detriment of the city's cultural history.The city at present is laid out in two general parts. Northern Tehran is more cosmopolitan and expensive, southern Tehran is cheaper and gets the name "downtown."Getting ThereMehrabad airport is the original one which is currently in the process of being replaced by Imam Khomeini International Airport. The new one is farther away from the city but it now receives all the international traffic, so allow an extra hour to get there or back.TransportationTehran driving can be a wild free-for-all like some South American cities, so get ready for shared taxis, confusing bus routes and a brand new shiny metro system to make it all better. To be fair, there is a great highway system here.The metro has four lines, tickets cost 2000IR, and they have segregated cars. The women-only carriages are the last two at the end, FYI.Taxis come in two flavors, shared and private. Private taxis are more expensive but easier to manage for the visiting traveler. Tehran has a mean rush hour starting at seven AM and lasting until 8PM in its evening version. Solution? Motorcycle taxis! They cut through the traffic and any spare nerves you might have left.People and CultureMore than sixty percent of Tehranis were born outside of the city, making it as ethnically and linguistically diverse as the country itself. Tehran is the most secular and liberal city in Iran and as such it attracts students from all over the country.Things to do, RecommendationsTake the metro to the Tehran Bazaar at the stop "Panzda Gordad". There you can find anything and everything -- shoes, clothes, food, gold, machines and more. Just for the sight of it alone you should take a trip there.If you like being outside, go to Darband and drink tea in a traditional setting. Tehranis love a good picnic and there are plenty of parks to enjoy. Try Mellat park on a friday (fridays are public holidays), or maybe Park Daneshjou, Saaii or Jamshidieh.Remember to go upstairs and have a look around, always always always! The Azadi Tower should fit the bill; it was constructed to commemorate the 2500th anniversary of the Persian Empire.Tehran is also full of museums such as:the Contemporary Art Museumthe Abghine Musuem (glass works)the 19th century Golestan Royal Palace museumthe museum of carpets (!!!)Reza Abbasi Museum of extraordinary miniaturesand most stunning of all,the Crown Jewels Museum which holds the largest pink diamond in the world and many other jaw-dropping jewels.Text by Steve Smith.


It looks like you’re creating an order.
If you have any questions before you checkout, just let us know at [email protected] and we’ll get right back to you.